« ولی خدا در توسل به حبیب خدا »
در دوران حکومت متوکل ، امام علی النقی (علیه السلام ) مدتی به بیماری سختی مبتلا شده بودند و آن حضرت شفای خویش را زیارت قبر شریف حضرت امام حسین (علیه السلام) می دانستند. از این رو به برخی از یارانشان فرمودند که از مال آن حضرت گروهی یا شخصی را اجیر کنند و آنان را به کربلا فرستاده تا در کنار ضریح آن حضرت به راز و نیاز پرداخته و برای ایشان دعا و طلب شفا نمایند.
یاران امام پس از مشورت به محضر آن حضرت رسیده و عرض کردند: " ای پسر رسول خدا ! محضر تو افضل از کربلاست ، زیرا شما امام زمان و حجت زنده الهی و بهترین خلق خدا در روی زمین هستید و دعای شما حتما مستجاب است. چگونه دعای ما درباره شما آن هم در کربلا موثر واقع می شود؟"
امام هادی (علیه السلام) به آرامی پاسخ دادند : " برای خداوند مواضعی است که دوست دارد در آنجا عبادت شود. رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) با اینکه مقام و عظمتشان از خانه خدا و حجرالاسود افضل بود ، در عین حال خانه خدا و حجرالاسود را طواف می کردند. برای خداوند مکانهایی است که هر که آنجا دعا و زیارت کند ، خداوند از او بپذیرد و دعای او مستجاب گردد. حائر شریف امام حسین(علیه السلام) نیز چنین است. "
امام حسین ( علیه السلام) حبیب خداست و برای برپایی دین خدا جانش را فدا کرد و با اخلاص کامل فرزندان و اهل بیت و اصحاب خویش را تقدیم محبوب خود نمود و در این راه مصایب فراوانی را به جان و دل خرید. به همین دلیل در پیشگاه خدا از قرب و منزلت ویژه ای برخوردار است
« بر گرفته از کتاب " خاندان عصمت " ، تألیف : " سید تقی واردی" »
15 ذی الحجه ، سالروز ولادت دهمین حجت و پیشوای الهی امام علی بن محمد الهادی(علیه الاسلام )
بر شما دوستان عزیز مبارک باد .
